خرید و دانلود فصل دوم پایان نامه و ادبیات نظری درباره صندوق های سرمایه گذاری مشترک با فرمت docx در قالب 41 صفحه ورد
| تعداد صفحات | 41 |
| حجم | 98/377 کیلوبایت |
| فرمت فایل اصلی | doc |
صندوق های شاخصی به صورت منفعل اداره می شوند، بدین معنا که مدیریت این صندوق ها با انتخاب یک شاخص مثل اس اند پی و تشکیل سبدی از سهام موجود در این شاخص عملکردی نزدیک به این شاخص خواهند داشت. بنابراین میتوان گفت این صندوق ها پرتفویی همچون پرتفوی بازار دارند. در این صندوق ها عملاً سرمایه گذار روی شاخص سرمایه گذاری می کند. در حال حاضر فقط یک صندوق شاخصی ( صندوق شاخصی کارآفرین ) در ایران در حال فعالیت می باشد.
فهرست مطالب
2-1-1. صندوق های سرمایه گذاری مشترک
2-1-1-1. تعریف صندوق های سرمایه گذاری مشترک
2-1-1-2. صندوق های سرمایه گذاری مشترک در ایران
2-1-1-3. انواع صندوق های سرمایه گذاری
2-1-1-3-1. انواع صندوق های سرمایه گذاری موجود در دنیا
2-1-1-3-2. انواع صندوق های سرمایه گذاری موجود در ایران
2-1-1-4. انواع استراتژی های صندوق های سرمایه گذاری
2-1-1-5. ریسک سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری
2-1-2. عملکرد صندوق های سرمایه گذاری
2-1-2-1. مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای CAPM
2-1-2-2. مدل سه عاملی فاما و فرنچ
2-1-2-3. مدل چهار عاملی کارهارت
2-2. مطالعات تجربی
2-2-1. مطالعات انجام شده خارجی
2-2-2. مطالعات انجام شده داخلی
منابع
ارزیابی عملکرد پرتفوی از آن جا اهمیت پیدا میکند که شاخصی است برای اینکه تا چه حد عملکرد واقعی پرتفوی مبتنی بر رفع نیاز سرمایهگذاران بوده است. یکی از مشکلات اصلی در ارزیابی عملکرد، تمایل انسانی به تمرکز بر بازده پرتفوی و عدم توجه کامل بر ریسک محتمل شده برای کسب بازده مورد نظر است. لذا ارزیابی عملکرد باید شامل شناسایی همزمان بازده و ریسک سرمایهگذاری باشد(جباری و همکاران، 1391). هدف اولیه صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، بیشینه کردن بازده داراییهای تحت مدیریتشان در طول زمان است. در طی دهه 1950 و 1960 مناظرات علمی پیرامون معیار اندازهگیری ریسک منجر به معرفی اولین شاخصهای عددی شد. این شاخصها مبتنی بر تئوری سبد مارکویتز یا تئوری مدرن پرتفوی بود. او روش محاسبه نرخ بازده مورد انتظار و ریسک مورد انتظار را برای یک سبد سرمایهگذاری در سهام معرفی کرد(سعیدی و مقدسیان،1389). پیدایش این تئوری به سال 1952 بر میگردد؛ یعنی زمانی که هری مارکویتز مقاله خود را با عنوان انتخاب پرتفوی منتشر نمود. مارکویتز در واقع مدلی برای تخصیص بهینه ثروت یک فرد بین دارایی های ریسکی ابداع نمود. این مدل، تنها بر دو عامل بازده مورد انتظار و واریانس تمرکز داشت و بر پایه این فرض بود که سرمایهگذاران ریسکگریز هستند(برین و فرگوسن،1994).